Damast in Salland stelt regelmatig sociale thema’s voor waarop mensen kunnen reageren en ziet dan graag dat aan het eind van het artikel iemand uitgenodigd wordt voor een reactie. Een kettingreactie dus. Het thema deze keer is de voor- en/ of nadelen van sociale media. De bal werd afgetrapt met een artikel van Kees Huls die Gerlant Zielman, uitnodigde die als volgt reageerde. Daar kwam vandaag weer een mooie reactie op van Marjan Potze uit Heino. Zij vroeg dan weer om een een reactie op haar artikel van vliegende reporter Hasan Kaddour van Damast in Salland. Zijn opinie staat hieronder.
Beste Marjan,
Ik volgde de verschillende artikelen op Damast in Salland over negatieve en positieve aspecten van sociale media. Het was heel interessant om de opvolgende reacties te volgen en te zien wat ze aan het onderwerp toevoegden. Heel mooi om te zien, iedereen vanuit haar of zijn eigen invalshoek.
Zo vroeg jij me om ook vanuit mijn persoonlijke visie over dit onderwerp te schrijven.
Daarbij zal ik niet uitbreid op de sociale media ingaan, maar zal ik beschrijven wat mij specifiek heeft geraakt op dit terrein.
Eerder hoorde ik iemand zeggen: “De Syriërs hadden het geluk, dat toen de oorlog uitbrak en ze verdreven werden naar alle delen van de wereld, er zoiets was als sociale media.”
In feite is deze verklaring volkomen correct, alleen vergat deze persoon ervoor te vermelden dat het grote pech voor de Syriërs is DAT er oorlog uitbreekt, omdat ik geloof dat er helemaal niets positiefs te vinden is in oorlog!!
Persoonlijk heb ik al lang met internet en computers te maken, vanwege mijn universitaire studies informatica aan de Universiteit van Aleppo, dus mijn ervaring met sociale media bestaat al lang.
Ik ben iemand die uit Syrië kwam en tijdens zijn asielreis via Turkije trok en vervolgens de zee overstak per boot naar Griekenland en daarna door naar Nederland.
Tijdens deze reis vond ik sociale media niet bepaald mijn beste en psychologisch meest ondersteunende vriend. Natuurlijk gaf het wel vele voordelen voordat je aan je reis begint. Het geeft immers toegang tot je netwerk van relaties en vrienden, waardoor je je op de hoogte kunt stellen over mogelijkheden van te verwachten problemen en zaken die je onderweg kunt tegenkomen Het heeft veel vaagheden over mijn reis kunnen wegnemen. Aanvankelijk werd Facebook in Syrië vanaf de revolutie in 2011 door de Syrische regering verboden en afgesloten. Je kon toen alleen op internet elektronische kranten vinden of communiceren via e-mail. En daarvoor ging alles nog via brieven!
Ik herinner me nog heel goed dat mijn broer vertrokken was om als computerleraar in Saoedi-Arabië te gaan werken.We hielden toen contact met hem via geschreven brieven die heen en weer gebracht werden door een Syrische taxichauffeur die tussen Syrië en Saoedi-Arabië reed. Ik herinner me nog goed dat deze man ons altijd belde als hij weer met een brief van mijn broer terug was gekomen in Syrië.
We wisten niet hoe snel we de brief dan moesten ophalen waarop vooral mijn moeder met smart wachtte. Bij thuiskomst zou mijn moeder dan de brief openen en hardop voorlezen, waardoor we diep onder de indruk raakten …
Ja, en die geschreven letters hadden tenminste nog een uitgesproken geur.
Ik denk dat de vrijwel iedereen zich dit nog kan herinneren. Tegenwoordig zijn zelfs de per post verstuurde brieven reukloos omdat ze bijna allemaal op een digitale printer gedrukt worden.
Mijn broer was toen ongeveer 1000 km bij ons vandaan, maar we voelden dat aan alsof hij op een andere planeet was !!
Dit is allemaal veranderd.
Hoe verrast was ik toen ik in vluchtelingenkamp Sakhalkar was en ik een vriendschapsverzoek kreeg op Facebook. Ik las de naam een paar keer opnieuw omdat ik het echt niet kon geloven. Maar het was toch echt mijn moeder. !!
Ik vond het heel bijzonder omdat mijn moeder huisvrouw was en ver af stond van het omgaan met computers en internet. Maar ze kan nu echt niet meer zonder haar venster op de wereld om contact met haar kinderen te houden. Over het internet kan ze haar ene kind nog steeds goede raad geven en het andere adviseren over het kiezen van een smakelijke lunch.
Onvoorstelbaar hoe ons leven hierdoor is veranderd en hoe de technologische ontwikkeling de mensheid beïnvloedt
Nu kan mijn moeder gemakkelijk alarm slaan en de andere kinderen meedelen wanneer een van haar kinderen meer dan drie dagen niet op Facebook is ingelogd ! Dit is mij ook overkomen en ze had het goed voorvoeld, want ik lag toen in het ziekenhuis vanwege een ribfractuur .. !!
Moeders voelen alles immers perfect aan! Daar kan de algoritme-engine van Facebook nooit en te nimmer tegenop!
Ik heb dus vastgesteld dat de voor- en nadelen van sociale media elkaar overlappen. Dus ik kan niet bepalen of ze negatief of positief zijn.
In een eerdere periode heb ik geprobeerd een soort van enquête te houden onder de Syriërs die in Nederland wonen: Heeft sociale media je integratie in de samenleving vertraagd of heeft het je juist geholpen?
De antwoorden waren verschillend, maar ik kan ruwweg zeggen dat het hoogstwaarschijnlijk eerder een negatieve rol speelt in dit aspect. Je leeft nu immers in twee parallelle werelden: je lichaam is hier en je geest is ergens anders, zeker niet gemakkelijk.
Ik herinner me dat ik ooit in de bus zat in Zwolle en op Facebook geïnteresseerd naar een live-uitzending vanuit mijn stad in Syrië aan het kijken was, waar het Assad- leger weer eens aan het bombarderen was, zoals voor ik daar wegging. Deze vreselijke beelden van granaten die op straat neervielen met gillende mensen en enorme stofwolken die mijn scherm vulden. Ik ging totaal op in deze video en vergat alles om mij heen.
Opeens kwam ik weer bij mij positieven en keek uit het raam van de bus. De bus reed in Zwolle, dat niet in mijn stad in Syrië is. De winkels zijn open, mensen lachen en vrolijke kinderen wandelen met hun ouders op straat.
Deze scène was compleet anders dan wat ik een paar seconden daarvoor zag.
Ik heb toen veel nagedacht om een tijdje met Facebook te stoppen, om te voorkomen dat ik geleidelijk wordt losmaakt van mijn nieuwe werkelijkheid.
Maar ik kan volmondig zeggen dat we allemaal slaven zijn geworden van sociale media, met zijn negatieve en positieve kanten. We kunnen niet meer zonder!
Laten we een beetje nadenken over de toekomst.
Ik las een uitspraak tijdens een vergadering met de CEO van Google, waarin deze zei “Binnenkort zal de sociale communicatie dieper worden en niet stoppen bij luisteren en kijken alleen, maar verder evalueren naar reuk en tastzin”
We kunnen zeker niet zeggen dat dit onmogelijk of een grapje is. Zo’n 15 jaar geleden zouden we iemand voor gek verklaren die ons vertelde dat er een tijd zou komen dat we iets in onze hand zouden houden dat lijkt op een reep chocolade. En dat we daarop kunnen zien wat er aan de andere kant van de wereld gebeurt en ermee kunnen communiceren.
En nu loopt iedereen met een mobieltje!
Hasan is voor de volgende aflevering in dit thema benieuwd hoe Refik Kose hierover denkt en hierop wil reageren. Damast is ook benieuwd naar jouw verhaal bij het thema ‘Sociale Media, zegen of tegen’. Schrijf er gerust een stuk over, stuur ons foto’s of maak een video. Of misschien heb je wel een kennis die hier een mooi verhaal over heeft.
