Het was alweer een jaar of wat geleden dat Geziena uit Luttenberg met twee vriendinnen naar Lourdes reisde. Om precies te zijn in het jaar 2000. Ze gingen met de trein. Niet dat ze nou heel erg gelovig waren, maar ze wilden er gewoon een keer geweest zijn. Ze gingen hun eigen gang in Lourdes en na een dag of vijf werd de terugreis weer ingezet. Wel hadden ze wat souvenirs gekocht. Zo had Geziena een mooie houten rozenkrans gekocht. Niet om er direct mee te bidden. Maar gewoon om bij je te hebben.
Door Herman Holtmaat
In het riool
Toen ze weer terug in Luttenberg waren bewaarde ze de rozenkrans en het laatste jaar tijdens de corona droeg ze de rozenkrans eigenlijk altijd bij zich in de broekzak. En zo werd het na verloop van tijd toch een soort talisman. Een voorwerp dat je altijd in de buurt wilt hebben. Je raakt er aan gehecht en wilt het absoluut niet meer kwijt.
Het ongeloof was dan ook groot toen Geziena op 5 november 2020 bij het doortrekken van de WC in de gaten kreeg dat de rozenkrans uit haar broekzak gegleden was en samen met de grote boodschap verdwenen was in het riool. Was de rozenkrans echt weg of zou ze het kleinood nog terug kunnen vinden? Ze belde een plaatselijke installateur om te vragen of zij het riool na konden kijken of die daar ergens lag. Maar die kon het niet vinden. Toen belde zij de gemeente. Die konden als beheerder van het riool misschien kijken. En ja hoor; dienstverlenend als onze gemeente is kwamen de mannen met een rioolcamera om het riool in de beurt van haar huis te inspecteren. Helaas zonder resultaat.
Toen was haar laatste hoop gevestigd op de mannen van de RWZI (Rioolwateringzuivering Raalte). Ze belde Henk, de beheerder met de vraag of daar misschien een rozenkrans was aangespoeld. Het was haar wel 1.000 euro waard, zei ze. Als ze haar rozenkrans maar terug kreeg.
Praktisch onmogelijk
Henk legde haar uit dat het praktisch onmogelijk was om zoiets ooit weer terug te vinden. Maar ze wilde Henk heel graag overtuigen en kwam de volgende dag op locatie. Ze keek in de “roostergoed container”. Dit is de container waar alle voorwerpen in terecht komen alvorens het water verder gezuiverd wordt. De boel moest over de kop, maar ze vond niets. Henk beloofde haar de komende periode te kijken of er een rozenkrans tussen het roostergoed zou zitten. Gerustgesteld is ze toen vertrokken. Ze belde Henk af en toe om te vragen of er al iets was gevonden. Maar dit alles bleef zonder resultaat.
Recent werd het hele ontvangwerk van de waterzuivering met hogedruk gereinigd en de put werd vacuüm leeg gezogen. Maar ook toen zijn er geen aparte dingen gevonden en raakte het verhaal van de rozenkrans op de achtergrond.
Jakob heeft ook nog staan roeren
Ook Jakob, een andere medewerker die toch wel een beetje met Geziena begaan was keek af en toe of de rozenkrans ergens te vinden was en heeft zelfs nog staan roeren in de container. ‘Die vinden we hier nooit’, dacht Jakob.
Op maandag 29 maart werd de put weer leeggepompt, want er moest onderhoud gepleegd worden aan het harkrooster. En werkelijk waar het wonder geschiedt: een monteur gaat naar beneden en komt direct weer naar boven met … de rozenkrans!
De kans op een eerste prijs in een loterij is groter dan dit
Na een reis van bijna een half jaar door de riolering (10 km persleiding en een opvoerhoogte van ongeveer 4 meter) en onderweg ook nog door 3 pompen is de rozenkrans volledig intact op de zuivering aangekomen en zelfs terug gevonden.
Via de koster van de kerk uit Luttenberg heeft Henk het adres achterhaald en haar de rozenkrans terug gebracht. Ze was er heel erg blij mee en haar dank was groot.
Een tweede wonder
Zou dit dan een tweede wonder zijn na de verschijning van Maria aan Bernadette in Lourdes. Wel is het zeker dat haar rozenkrans haar geluk brengt. Het heeft haar in coronatijd goed geholpen. Ze koestert het kleinood meer dan ooit ondanks de rioollucht die de rozenkrans nog wel bij zich draagt. En zegt ze: “de waterzuivering Raalte levert vanaf nu gewijd water! Misschien wordt de zuiveringsinstallatie wel net zo’n bedevaartsoord als Lourdes”.
