Tsja, daar zitten we dan. De uitslag van de verkiezingen ligt op tafel en nu is het zaak daar een fatsoenlijke regering van te bakken. In plaats van duidelijke ingrediënten boter, bloem en appels, zijn we nu opgezadeld met dadels, quinoa, olie, peper, peren, scharreleieren en anderhalf ons zoek-het-zelf-maar-uit. Daar gaat je kant en klare met-boter-en-suiker recept.
Door Joop van der Wal
Hoe kon dit in vredesnaam gebeuren
De vraag die nog onbeantwoord in het midden ligt is: waar komt dit in vredesnaam allemaal vandaan? Daar kun je heel veel over zeggen en dat gebeurt dan ook in de media. Diezelfde media probeerden ons voor de verkiezingen van alles wijs te maken op grond van heel veel halve en bijna waarheden. “Ik heb horen zeggen…”, “Stel nou eens dat…” en “Het lijkt erop dat…”, het is voer voor journalisten. Ik heb daar in ieder geval één reactie op: het is vaak psychologie van de kouwe grond.
De media
Alvast maar op tv of via de ‘socials’ gaan roeptoeteren voordat je een bewering grondig tegen het licht hebt gehouden is voer voor speculaties. En zeker in verkiezingstijd zijn het juist de speculaties, de wensen als vader van de gedachte, die wensstemmers opleveren. “Het zou toch mooi zijn als we na de verkiezingen…” Om door alle verwachtingsbomen ook nog het realiteitsbos te kunnen zien is nodig dat het landsbelang voorop staat. En laat dát nou bijna altijd ontbreken in de privédoelen van veel politici.
Eén onderwerp- versnippering
Er zijn nu veel Kamerzetels bezet door mensen die maar voor één ding in de politiek zijn gegaan: ouderen, dieren, Gods woord, moslims, antimoslims, platteland, immigratie, racisme, enzovoort. De lijst is lang helaas.
Ik hoop dat het lukt om in de formatie voor elkaar te krijgen dat er een regering komt waarvoor het belang van klimaat, vrede, honger, onderwijs en gezondheid de eigen belangetjes overstijgt.