Damast in Salland stelt regelmatig sociale thema’s voor waarop mensen kunnen reageren en ziet dan graag dat aan het eind van het artikel iemand uitgenodigd wordt voor een reactie. Een kettingreactie dus. Het thema deze keer is de voor- en/ of nadelen van sociale media. De bal werd afgetrapt met een artikel van Kees Huls die Het Geweten van Salland, Gerlant Zielman, uitnodigde voor een reactie. Deze volgt hieronder.
Door Gerlant Zielman
Abonneer je op een of meerdere van onze nieuwsbrieven en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Om de twee weken verloten we onder de abonnees om en om een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch en de biologische Supermarkt in het Bos van Kleinlangevelsloo, beiden in Raalte. Bekijk de spelregels.
Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Iedere maand verloten we onder de abonnees een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch in Raalte. Bekijk de spelregels.
Kees,
Je stelt veel vragen aan deze jonge vijftiger en geeft ook eigenlijk zelf al het antwoord. Het heeft voor en tegens. Maar een concrete vraag die je mij stelt is: “Sociale media: zegen of tegen?” en dan zeg ik zegen.
Ik zal je een beetje schetsen hoe het mij is vergaan.
Ik was 27 in 1998 toen ik voor het eerst een computer had en begon met deze te leren kennen door patiencen. Vervolgens volgden hartenjagen, e-mailen en factuurtjes maken. Pas in 2008 volgden YouTube en Salland Centraal. Eerst alleen een beetje ’s avonds meelezen in Salland en later eens voorzichtig reageren. YouTube heb ik vanaf het begin als mijn hoofd sociale medium gezien. Daar reageer en discussieer ik nog alle dagen met boeren en politici rond de wereld. In 2010 heb ik Facebook genomen omdat het een goedkope manier van communiceren was met mijn familie in Canada. Voor de rest deed ik er weinig mee. Mijn vrouw was er drukker mee en zij leerde steeds meer mensen uit haar omgeving op Facebook kennen.
Ik zat hier in het Plaatselijk Belang en wij wilden woningbouw maar hadden geen netwerk. Ik ging naar Raalte naar de raadsvergaderingen om politici te leren kennen en de handen ergens voor op elkaar te krijgen. Dat schoot niet op en toen bedacht ik me eind 2012 dat als ik die mensen als Facebook vriendje ging vragen ik veel makkelijker tot ze door kon dringen. Maar dan moest ik ze wel een redelijke inzage in mijn leven laten zien. Dus elk raadslid, collegelid, journalist en ambtenaar in Salland kreeg een vriendschapsverzoek van me. Dat werkte niet onmiddellijk goed. Ik kreeg van Facebook een officiële waarschuwing en ik mocht dertig dagen niemand meer om vriendschap verzoeken want te veel klikten aan dat ze me niet kenden en bij de volgende keer…!
Binnen drie maand was alles anders wanneer ik op het gemeentehuis kwam bij de raad. “Hoi Gerlant” werd normaal. Ondertussen zat ik elke zondagmiddag te ouwehoeren over boeren, trekkers en politiek en trok interactie met gelijkgezinden, van overal vandaan, die daar weer als vriendje op afkwamen en waar politici allemaal stiekem meelazen en er het hunne van dachten. December 2013 gaven ze een klap op nieuwbouw plan de ‘Kleine Hagen’ hier in Zuthem. De contacten hadden gewerkt!
Al gauw kwamen de media met vragen. Of ik soms ergens wat van dacht? Daar kwam de rubriek Gerlant weer uit voort. Toen was het hek van de dam en kwam ook de eerste doodsbedreiging via een anoniem privé bericht. Maar ook heel veel leuke contacten tot in Amerika en Australië aan toe, als reacties op artikelen en columns die ik deelde en kwam er een volgende bedreiging waardoor ik nu mensen van Animal Rights in mijn netwerk heb.
Reageren op een ander doe ik nog zelden of nooit. Op Twitter soms een reactie op een enkele boer en voor de rest zend ik alleen maar in. Instagram vind ik voor de vorm wel leuk. Snapchat doe ik niet. Daar zitten mijn kids op.
Sociale media waren in mijn leven een goed ding, maar met de tegenwoordige algoritmes en groepen nu tien jaar later niet meer zo mijn ding. Telegram en WhatsApp zijn de media waar ik tegenwoordig m’n kunstje doe als ik ergens wat van vind via een column. Als je de puntjes maar op de i zet pakken ze het wel op. En soms gewoon de ouderwetse krant. Komt er een puber thuis uit de winkel, rent naar de brievenbus, pakt het weekblad en roept: “Pap wat hebbie noe weer ehschreem?”
Het is de kroeg van vroeger. Het is dat ik een oude vriend heb die ik zichzelf elke keer weer zie vergalopperen op Facebook als ik een keer meekijk en ik weet dat hij nu op Facebook dertig dagen niet meer mag reageren. Vandaar dat ik nu hier reageer. Ik vergelijk dat met de kroegbaas die zegt: “en nu is het mooi geweest Kees Huls! Dr uut en de eerste veer wekke dr ook niet meer in.”
Dat is mij vroeger zo vaak overkomen.
Gerlant is voor de volgende aflevering in dit thema benieuwd hoe Marjan Potze- Walet hierover denkt en hierop wil reageren. Damast is ook benieuwd naar jouw verhaal bij het thema ‘Sociale Media, zegen of tegen’. Schrijf er gerust een stuk over, stuur ons foto’s of maak een video. Of misschien heb je wel een kennis die hier een mooi verhaal over heeft.