Als reactie op het artikel van Kees Huls over de gewenste beweging naar links in ons landsbestuur, reageert Marjan Potze uit Heino hierop:
Door Marjan Potze- Walet
Het spijt me Kees, maar zo langzamerhand bekruipt me het gevoel dat ik niet blij mag zijn met mijn nationaliteit als NEDERLANDSE.
Dat ik mij diep moet schamen voor onze welvaart omdat we die alleen maar te danken hebben aan onze allochtone medelanders die het werk voor ons gedaan hebben omdat wij Nederlanders daar te beroerd voor waren/zijn.
Bovendien hebben we IEDEREEN in den vreemde uitgebuit.
Daarvoor moeten we alsnog en met terugwerkende kracht boete doen.
Nou Kees, dat vertik ik!
Ik zeg niet dat er in onze geschiedenis nooit iets fout gegaan is.
Dat er op allerlei gebied excessen waren, net zoals in deze tijd, geloof ik zeker!
Niets (on)menselijks is ons immers vreemd.
Maar om daar nú nog boete voor te doen gaat mij een paar stappen te ver.
En ik word al helemaal niet goed als ik Nederlanders tegen hun eigen volk hoor preken hoe slecht we wel niet waren/zijn!
Dat verdraag ik gewoon niet.
In ieder tijdsbeeld komen onderwerpen voor waarop we trots mogen zijn of waarbij we ons achter de oren moeten krabben omdat die niet zo fraai waren.
We kunnen de geschiedenis niet herschrijven maar we kunnen er wel lering uit trekken en met elkaar, autochtoon en allochtoon, de strijd aanbinden voor een goed bestaan voor iedereen. Ongeacht zijn/haar afkomst.
Dat lijkt mij veel beter dan al dat gezever over zwarte Piet, de gouden koets en zieligdoenerij van personen die zich op de een of andere manier achtergesteld voelen en ons proberen wijs te maken dat dat komt door wat hen ‘eeuwen geleden’ door Nederlanders is aangedaan!
Als we zo doorgaan komt er nog eens een politicus die roept: Willen we meer of minder Nederlanders?
Hou op zeg!
Ik ben er zó klaar mee!
(Ook een CU stemmer… )